Madhvacharya's Dvaita Vedanta and translation of Sarvamoola containing Bhagavad Gita, Upanishads, and Brahmasutra.

Bhagavad Gīta Bhāshya and Tātparya

B.G 12.06-11

ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि संन्यस्य मत्पराः। अनन्येनैव योगेन मां ध्यायन्त उपासते ॥६॥

तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात्। भवामि नचिरात् पार्थ मय्यावेशितचेतसाम् ॥७॥

मय्येव मन आधत्स्व मयि बुद्धिं निवेशय। निवसिष्यसि मय्येव अत ऊर्ध्वं न संशयः ॥८॥

अथ चित्तं समाधातुं न शक्नोषि मयि स्थिरम्। अभ्यासयोगेन ततो मामिच्छाप्तुं धनञ्जय ॥९॥

अभ्यासेऽप्यसमर्थोसि मत्कर्मपरमो भव। मदर्थमपि कर्माणि कुर्वन् सिद्धिमवाप्स्यसि ॥१०॥

अथैतदप्यशक्तोऽसि कर्तुं मद्योगमाश्रितः। सर्वकर्मफलत्यागं ततः कुरु यतात्मवान् ॥११॥

Gīta Bhāshya 12.06-11

मदुपासकानां भक्तानां न कश्चित् क्लेशः इति दर्शयति- ये तु इत्यादिना। उक्तं च सौकरायणश्रुतौ-

"उपासते ये पुरुषं वासुदेवमव्यक्तादेरीप्सितं किं नु तेषाम्॥"

इति।

"तेषां एकान्तिनः श्रेष्ठाः ते चैवानन्यदेवताः। अहमेव गतिस्तेषां निराशीः कर्मकारिणाम्॥"

इति च मोक्षधर्मे ॥६-११॥

बहुचित्रजगद्बहुधाकरणात् परशक्तिरनन्तगुणः परमः ।
सुखरूपममुष्य पदं परमं स्मरतस्तु भविष्यति तत्सततम् ॥
"The one who has created this variegated vast universe with varied forms has infinite power and is of infinite auspicious qualities. He certainly bestows the highest state of bliss to those who meditate on his ever happy essence." -Dwādasha stōtra 4.3

Contact:
enquire@madhva.in