B.G 10.19

श्रीभगवानुवाच, हन्त ते कथयिष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतयः। प्राधान्यतः कुरुश्रेष्ठ नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥१९॥

śrī-bhagavān uvāca, hanta te kathayiṣyāmi divyāḥ hi ātma-vibhūtayaḥ. prādhānyataḥ kuru-śreṣṭha nāsti antaḥ vistarasya me ॥19॥

[श्रीभगवान् (śrī-bhagavān) - the Blessed Lord; उवाच (uvāca) - said; हन्त (hanta) - indeed, now then; ते (te) - to you; कथयिष्यामि (kathayiṣyāmi) - I shall tell; दिव्याः (divyāḥ) - divine; हि (hi) - indeed; आत्मविभूतयः (ātma-vibhūtayaḥ) - my own glories; प्राधान्यतः (prādhānyataḥ) - in principal or main (ones); कुरुश्रेष्ठ (kuru-śreṣṭha) - O best of the Kurus; न अस्ति (na asti) - there is no; अन्तः (antaḥ) - end; विस्तरस्य (vistarasya) - of the elaboration; मे (me) - of mine.]

The Blessed Lord said: Now then, I shall tell you of my divine glories, O best of the Kurus, highlighting the principal ones; for there is no end to the extent of my manifestations.