B.G 11.19

अनादिमध्यान्तमनन्तवीर्यं अनन्तबाहुं शशिसूर्यनेत्रम्। पश्यामि त्वां दीप्तहुताशवक्त्रं स्वतेजसा विश्वमिदं तपन्तम् ॥१९॥

anādimadhyāntam anantavīryaṁ anantabāhuṁ śaśisūryanetram. paśyāmi tvāṁ dīptahutāśavaktraṁ svatejasā viśvam idaṁ tapantam ॥19॥

[अनादि-मध्य-अन्तम् (anādi-madhya-antam) - without beginning, middle, or end; अनन्त-वीर्यम् (ananta-vīryam) - of infinite might; अनन्त-बाहुम् (ananta-bāhum) - having infinite arms; शशि-सूर्य-नेत्रम् (śaśi-sūrya-netram) - having moon and sun as eyes; पश्यामि (paśyāmi) - I see; त्वाम् (tvām) - you; दीप्त-हुताश-वक्त्रम् (dīpta-hutāśa-vaktram) - with blazing fire-like mouth; स्व-तेजसा (sva-tejasā) - by your own radiance; विश्वम् (viśvam) - the universe; इदम् (idam) - this; तपन्तम् (tapantam) - scorching;]

I see you without beginning, middle, or end, of infinite might, with countless arms; moon and sun as eyes; blazing fire-like mouth; scorching this universe with your own radiance.